KULAKLARIMDA ÇINLIYOR
Dünyayı dışarıya
kilitledim, oturdum koltuğuma yaktım bir siğara, yaslandım şöyle geriye doğru diktim gözlerimi tavana, ne düşündügümü ne düşünecegimi bilmiyorum, telefonum da çalmıyor uzun zamandır, her yer sessiz ve ıssız, kimseler yok etrafta tanımıyor tanıdıklarım, onlar el olmuş sanki, ben tanımıyorum seni sen tanıyormusun beni? ben senin tanımadığın beni tanımıyorken, kulaklarımda çınlıyor yine yalnızlığım ben ve hiç olmayan sen.... Metin GÜRSOY/05/09/2012/Soğanlık/Kartal/İST. |
Şiir çok güzeldi okuyana duygularınızı hissettirebiliyorsunuz.Kutlarım.duyguların pınar gibi fışkırmış,şeleleye dönüşmüş.
Ne insanlar var üzülmeyin.Şiiriniz çok güzel duygularla yazılmış ama karşında onu anlayacak kişi lazım kardeşim.
Sevgili kardeşim. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.
DOST BİLDİKLERİM - ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
Sanırdım gündüzdü onlarla gecem
İçimde ümitti dost bildiklerim
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Bırakıp da gitti dost bildiklerim
Hepsi varken baharımda, yazımda:
Kışın bir burukluk kaldı ağzımda
Seneler senesi oysa gözümde
Cihana eşitti dost bildiklerim
Nerde o sözlere kandığım günler?
Her gülen yüzü dost sandığım günler
Acıdan kahrolup yandığım günler
Ta canıma yetti dost bildiklerim