Anadolu yaylasında çığlığı duyulmayan bir yüreğim,
Ve yaşamak , her şeye rağmen, toprak kokan ellerde,
Yeniden yeşermek,olabildiğince taze gönüllerde,
Olanca canlılığıyla ama rengarenk yeniden,
Takılıp gitmek,bir kelebeğin arkasına,
Uzanmak sonsuzluğa,
Bütün sıcaklığıyla ölümsüz sevdaların adına sessizce,
Tutunabilmek ÜLKÜYE,
Çınar misali, sımsıkı , kuvvetlice ve candan maziden atiye doğru,
Canları beklemek , yol başında,
Sabır tespihine dizilmek , doğruca ve katıksızca,
Vurulmak ,kutlu sevdaların peşinden at koştururken kahpece,
Doğacak yarınlar aşkına, ülkemin ak günleri adına,
Sevda tarlasına sabır çiçeği ektim,suladım anamın göz yaşlarıyla,
Karlı dağlar kadar yüce, mağrur yığınlar şimdi ne halde,
Gülemiyor ak saçlı babam,çaresizlik çöreklenmişken üstüne,
Gülecek taki taşıdığı mukaddes yükün yılmaz savaşçıları,
Vururken şanlı silahıyla zalim dünya üstüne,

Bir kara yazgı düştü yine Anadolu delikanlısına,
Feleğin sillesini yemek bize mi kaldı,
Çarkın dişlileri ezerken zavallı bütün ruhumu,
Sızlarken kemikleri ecdadın, çare durmak mı ?
Ellerin yurduna bahar gelmiş öylemi ?
Kan damlarken gözünden anamın,beklemek öyle mi?
Sitemleri ,ağıtları var aksakallı , ak kocaların,
Bakmazlar yüzüne ,okşamazlar başını şad etmezsen mazini.
Yücelerin Yücesinden gelince emir,
Sefer eyleyeceğiz Bilge Başbuğ’un ardından,
Ve kös vururken mehteran, çalarken hücum marşı,
Kılıçlar kınından bileylenmiş çıkacak ,
Ve vuracak ,karanlığın üstüne Yavuz misali,
Tutuşturacak garip gönülleri, yine yakacak YUNUS misali.
ADAM YAZIYOR…