Gönül Dilinden Hasbıhal-Bu şiirimi sana adadım can. Geceler ağardı; sen ben olmuşken. Rahmetler yağardı; sen can olmuşken. Şavkına mest, yıldız; sen mah olmuşken. Yakamoz, ar etti; sen saz olmuşken. Hazan, firar etti; sen can olmuşken. Kabuk, bayram etti; sen öz olmuşken. Yürek coşageldi, sen yar olmuşken. Damla, gülegeldi; sen can olmuşken. Zümrütler sarardı; sen nar olmuşken. Alev, boyun büktü, sen har olmuşken, Duman, başın dikti; sen can olmuşken. Zaman, dile geldi; sen dem olmuşken. Ruh, şimale kaydı; sen nur olmuşken. Âlem beni saydı; sen can olmuşken. Tırnak, toprağı eşti; sen kök olmuşken. SERAP ÖZALTUN |
Âlem beni saydı; sen can olmuşken.
Tırnak, toprağı eşti; sen kök olmuşken.
Serabın güle eşti; sen can olmuşken.
Yüreğinize sağlık. Selam, saygı ve sevgiler.