İKİ KELİME
Ala şafak vaktiydi
Yelkovanın akrebi beşe ittiği demdi Kızıl bir dev oturdu doğudaki dağın burcuna Karatavuklar aydınlıktan önce kondu tana Ay yüzlü mehtaba alaca benler düştü Yüreğimden dolunaya uzanan yakamoz söndü Ayın son nefesi gam yüklemişti dalgalara Kıyıda rakseden balıklar salındı açıklara Ilgıt meltemin parmağı kavak telinde kaldı Uzaklarda bir bülbül bu sabahi besteye güfte yazdı Karıştı bülbülün soluğu meltem yeline Ilık bir buse olup kondu gülün yüzüne Derken bir çığlık koptu yüreğimden Derinlerden daha derinlerden Rüzgar durdu bülbül sustu dalgalar lallendi Gülün teninden çekildi kırmızı,beyaza kesti Onu seviyorum diyen metalik bir tını Durdu kalbimdeki iki kelimenin sancısı... |
Yelkovanın akrebi beşe ittiği demdi
çok hoş bir anlatım olmuş kalemine yüreğine sağlık ...