Aşk bana kendini hep hayelde tanıttı,
Karşıma hiç çıkmadı mertce,
Koşan ben oldum hep,peşince
Ne durdu,
Nede dur dedi,
Hep benden önce gitti,

Nesin diye sordurtmadı,
Üç harfim ben,sende kimsin dedi,
Tutturmadı elini,
Parmaklarım,yine kaleme sarıldı,

Yine,hangi kahredici düşüncelerdeyim,
Belkide biriken düşlerin,patlamasındayım,
Güneşlerden mi anlatsam,kara bulutlardanmı,
Yada oturup,sevdaya ağladığım zamandanmı,
Bilmiyorum,bilmeden yine ağlıyorum,

Düşüncelerim aklımda asılı,
Kiminin acısı,bana gözlerini kapat diyor,
Kimide anlamsızca gülmemi istiyor,
Artık yalanlara kanmak istemiyorum,

Ama kandırılmak,yinede hoşuma gidiyor,
Bazan acılarla,kahkalara boğuluyorm,
Gözlerimse,mutluluğumada ağlıyor,
O anlarda,kendimi lanetliyorum,
Anlarım bir gün,anlarım belki kendimi,

Çıkmazlarımda boğuyorum,
Sonra diyorum nolur bırakma beni,
Bütün sevdiklerimi,haykırıyorum
Lakin gidiyor benden,bana gelenler,
Gidenden geriye kalan,sadece kederler,

Aşkların en ağırı,karşılıksız aşklar,
Uzağında kalıp,yakın gibi izlenen,
Hep yanında hissedilen,uzakdan özlenen,
Son kalanımsın,sende gitme yeter,

Kimi zaman acılı,tebessüme dönen,
Sıkılan bir kurşundur sanki,
Altıncı his gibidir...
yada olmayan beşinci mevsime benzerler,
Hesap kitap bilmezler,
Yaralı sürünenleri görmezler,karşılıksız aşklar

Yüreyinden akan,göz yaşına karışır,
Bir ömre yetecek kadar,keder yükler avuçlarına,
Bir kaç damla ile aşk işler göz bebeklerine,
Toplarsın anıları yine bir bavula,
Düşersin tekrar sevda yoluna,

Hep o uzakdaki izlediyini istersin,
Uzaklardaki aşkın özlersin,
Yine uzaklara hasret biçersin,
İster yaşansın aşk,
isterse yansın aşık,
Karşılıksız aşk hep böyledir,
Aşıkları ızdırapların dibine vurur,
Yine parmakların kaleme sarılır,
Aşk hayalde de sevilir,
Çünkü adı AŞK......

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 03/09/2012 S.04,45