gül yorgunu..
aşksız gün çocuklarıydı
gözleri ötelenmiş dışlanmış ve yoksul.. bahar çiçekti ezilen ayak altında yaz bir serseri deniz kabuğu.. güzler sarışınlığını gözlerden almıştı gazelini ruhuna dökmüştü bir bağ bozumuna ağıttı yarenlik kurduğu alıç.. gül yorgunuydular elleri kanlı gül yorgunuydular bilekleri diken gül yorgunuydular gözleri kara... keserken zemherininin ayazı dizlerini öfkeydiler boncuk boncuk terken aldanmışlıklar alınlarında düşmandılar iğreti verilmiş sevdalara.. şeytan uçurtmasının gölgesiydi ahları kapılıp girdabına bir suyun kayboldular.. gül yorgunuydular.. 02/09/2012 ödemiş |
Hikmet YURDAER