0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1276
Okunma
canım anam çiğerim anam,
gençliğin baharında
vurdular zincire beyni...mi
mahkum ettiler benliğimi
kırdılar gönlümü
savurdular boşluğa
yıktılar dünyamızı
karattılar ocağımızı
yıktılar yuvamızı
güvenmem ellere anam
bakmam kimselere anam
canım anam güzel anam özledim seni
isterse bahcemizde uçmasın güvercin kelebek
masamızda bulunmasın bir dilim ekmek
toz içinde yaşasakda
ben yuvamı özledim anam
ben yuvamı özledim anam
eylemen beni
şu gamlı dünyada
yolum çok uzun
benim öyle dertlerim var ki,,,,
sökün bileğimden kelepceleri
kırın zincirlerimi
salın yare gidem
varıp anamın elini öpem
açam kollarımı
düşem dizlerine
göz damlasında boğulam
ocağında ölem anam
ocağında ölem
irfan kökten
