Hayatın ikliminde, hikmet sadece rafta
Hermes’i arıyorum, Kurân’ı soruyorum
Cehalet imam olmuş, irfânsa arka safta
Bu niçin böyle diye, kafamı yoruyorum

Fikrî yanlızlık bana dibi olmayan girdap
Sıkıyor beni insan, boğuyor beni toplum
Zırvalayan dilleri beynimi delen matkap
Acı çektiğim bir tek yüce Allah’a malum

Boş konuşan bir dili kökten keserim kökten
Kelimeler, cümleler ve harf kokan pis nefes
Rahmanın gül nefesi, esmiyor nurlu gökten
Hatta semâvî miskten, tiksinir olmuş herkes

Yalnızlık denen çölde, dolaşan havariyim
Gözyaşlarımla vaha yeşerttim cennet gibi
Ben bu yalan dünyada hiçliğin yaveriyim
Yaşıyorum yokluğa, Hak’tan emanet gibi

Hiç gelmesin yanıma imân bezirgânları
Boş kafadaki takke en güzel takiyyedir
Nane diye koklayıp, durduk ısırganları
İmanın bahçesinde fâsıklık fıskıyyedir

Cemaatlere göre, ben dinen bir kâfirim
Ya da ayağı kaymış fâsıkım, şâkird için
Onlar hakiki elmas, bense sahte safirim
Hakkımı helâl etmem, hadi sırâtı geçin

Sizin imanınız para, benimki nurdan derya
Birkaç kuruş için de salya sümük zırlamam
Bu hak davam belimi büken en zor angarya
Bunca kâfir dururken müslümana hırlamam

İmanımı tartıyor, utanmaz din tüccârı
Sen kimsin ilah mısın elinde terazinle
İranlıdan daha çok seviyorsun Macarı
Vatikan Papasını bir tutma müezzinle

Hiç iltifat etmezken, cebi boş dindaşına
İftarda bir kuş sütü eksik bizim papazın
Âb-ı kevserden kattın, biraz tuzlu aşına
Hasan kemiğini yer Hans da etini kazın

S/AYE (23:49) 21 Ağustos 2012 / Kayseri