sarıkamışın dağları
öncesi sonrası
ardına bakmadan düştüğüm bu yolda ne varsa vazgeçtim.. hayatta kaybetmekte var hesapsız, plansız, doyasıya kazanmak, bir ömür çaresiz sarmalında hırsların, doksan bin kişinin donduğu bu dağlar.. bu dar yollarda böylesi sıkıştığımız çarkların arasında ne var? bizi bizden alan acılara uzaklardan bakmak neden böyle sıcaktır.. oysa ne varsa kaderinde, hayat kucaklamaktır.. savrulduğumuz sohbetlere... ardından gelen çayların demlendiği bir güz mevsiminde dökülüyor yapraklar işte.. dilimin ucunda dönemediğim virajlar ağzı sigara kokulu gecelerde yıldızlardan atladığım ancak hiç tutamadığım bir şeyler var... ümitlerin tek tek üfleyip ışığını bir mum yaktım, ucunda ruhum sönüyor sanki bu akşam... bu akşam yine yalnızım... neden diye sorma sakın bu kaf dağlarının ardı boş... senin ulaşmak dediğin bu sıra dağlarda kaybetmeden, bu çorak dağlarda kaybolmadan, imkansız... 30.08.2012 |