KÜREK MAHKUMUAgamemnon’un gemisinde, Müebbet, Kürek mahkumu Gibiyim, ben. Ayaklarıma taktığım Pranga, Fikrime Taktığım sen. Truva’ya gidiyoruz, Benim gibilerle Birlikte. Aşil’e demir pabuç Giydirdik. Kelepçeler Yürekte. Amacımız, Helen’i, Paris’ten Ayırmak. Hep beraber Şarkı söylüyoruz, Aç karına Bağırarak: “Biz mutlu olmadık Kimse olmasın Madem, Efsanelerde silinsin Hayal dolu Tarihten.” Belki böyle Su serpilir, Ateş dolu Yüreğimize. Artık dönmesek de Olur zaten. Yanık kokulu Evimize. t.b. |