EYVAHLARIMEyvahlarım, vicdanımın derinlerinde boğar beni. En son, ilkbahar olmuştum sevdiğim dallarında sevdaya çiçek açıyordu güneş altında ben soluduğu havaya bir hüzün kattım boylu boyunca devrildi yasa. Pişmalığım pranga şimdi ayaklarımda gidemiyorum ondan yıllara rağmen gidemiyorum bir adım bile uzağına. Mevsimler geçti gençliğimin üzerinden kar yağdırdı, buz sardırdı hayallerime çula çaputa sardımda sakladım düşlerimi yüreğimde Eyvahlarım, duvağımla ayrıldığımdan beri çeyiz sandığımın en derininde..................alev yavuz |
kapında duran kimdi
telli duvak ucundan
sarmalanan tel simdi
sağlıcakla