bir adamın yalnızlığı
yalnızlığına
yıldızlar ekledi ışıl ışıl çoğaldı gözler korktu perdeyi indirdi yüreğine.. dize altlıklarına atlar sürdü dizginleri kızıl eflatun yapraklı dallara değdi kana bulanmış eli yalnızlığına buladı öfkesini.. sorgusu bitmemiş çocuklar düşledi kitaplarda ölü kelebekler gibi eridi zaman gözlerinde... eylüller haziranları kovaladı takvimlerde o gölgelerine tutundu zemheri aylarının kar/dı zar/dı yar/dı kimsesizlik akça çarşaflarına gecelerin yüreğini serdi siyah mor ve kızıla çalan saçlarda dramlar kurguladı trajediler yüzü duvarlara çarptı duvarlar kaldırımlara yıkıldı felçli bir hastanın umarsızlığında konuştu yakınlaştı ve düştü kendine sorgusu bitmişti çocukların acısı dinmişti yaraların.. bir kadın bir karanlığı emzirmedeydi çatlak gülüşüyle.. ve bir adam.. yalnızlığına yıldızlar ekledi ışıl ışıl çoğaldı gözler korktu perdeyi indirdi yüreğine.. 29/08/2012 ödemiş |
Beğenerek okudum..
Sevgilerimle..