HAFİFTEN ÇAPKIN
Gülnur Ateşoğlu
Kaç uçurtma var elinde? Birini versen diyorum Söz Hiç bırakmam ipini. Eve son vedam olur Son çıkışlarım. Uçarabildiğim kadar Uçabildiğim kadar Göklerde Denizde. Sahi su üzerinden geçerken batmam değil mi ? Bugün , ben ,uçurtmam ve özgürlük. İyi arkadaş mı olduk şimdi Üçümüz? Yorulursam otururum bir yamacın dibinde Soluklanırım geçer. Hem ,hem yorulmamki ben. Tüm arkadaşlarım tutsun kuyruğundan uçurtmamın Kaçıpta gidemez o zaman Elele tutuşalım Ben ipin düğüm yerinden. Acırsa benim ellerim Kanarsa benim ellerim. Özgürlük sen ne güzel şeymişsin öyle Yerin yurdun olmazmış derlerdi Bu yüzden mi zor buluşum . Öpsem birkere bağlanırmıyım acaba? Hafif çapkınlık var Ayaklarım yerden kesik Nutkum tutuk İçim içimden geçik. Göklerdeyim işte ! Meğer ne çok büyütmüşüm yeryüzü seni gözümde Denizler Okyanusa karışmış Okyanus bir karış. Bir orman uçsuz bucaksız Sadece Rengarek ağaçların tepeleri. Allı, morlu,sarılı beyazlı. Her çocuğun balonu uçup saklanmış orada. Balonumu görüyorum tanıyorum Soluk biraz rengi En son kardeşimin ,annemle babamın Adını yazmışım üzerine Kalp içinde... Bir ok bir uçtan girmiş bir uçtan çıkmış. O zamandan belliymiş Kalpten vuruluşum Bir yüz var yanlarında Gülümsüyor Gülümsüyorum Uçurtmanın ipini bırakıyorum Ellerim acıyor Özgürlük Sana bağlanıyorum. Söylemiştim ya Ben hafif çapkın Çarpılıyorum. |
ruhun hürriyetine kavuşsun diyordu şiir..
Özgürlüğün ruhta perçinlenmesiyle başlar
hayallerin gerçekleşmesi..
Okudukça okunulası güzel vede anlamlı bir
şiir daha okudum değerli sayfanızda teşekkürler..
Sizi vede bu nadide eserinizi kutlarım tebrikler
yudumyunus...yunus karaçöp