Sâla*
Sevdamız yaşarken aşk nasıl ölmüş
Ayrılığın sâlası mı okunan Umut dallarımın gülü mü solmuş Güz mü geldi sam yelimi dokunan Leblerinden aşk meyini içmiştim Senin için herbir şeyden geçmiştim Canım deyip beyaz sayfa açmıştım Karalandım alnımdaki akınan Kul köle olmuştum sana be kadın El ariftir diye anmazdım adın Her seferde yine beni suçladın Onursuzdur saga sola bakınan Bu can ele mutlu görünüyordu Melekler de bize yeriniyordu Umut varken yürek direniyordu Direnir mi şimdi onca yükünen Hazani yanmasa sana tütermi Yoksa bana bunca zulmün yeter mi? Onun bunun için sevda bitermi Çare aramaz mı elden sakınan |