Desinler
Hadi, durma kaldır bağrıma sapla!
Sevda hançeriydi deldi desinler. İçini kavuran hoş bir serapla Sararan bir gonca güldü desinler. Ayaz vurdu, dolu vurdu bağını Ejderhalar sardı can otağını Kar kapladı güvendiği dağını Yürüdüğü çıkmaz yoldu desinler. Kaptırdı gönlünü zalim birine Eridi mum gibi ahu zarına Ateşlere düştü yandı narına Derbeder bir aşık kuldu desinler. Bir ateş yandırdı, bir hain yordu Ne bir hayat sürdü ne de gün gördü Hicran ördü, keder ördü, gam ördü... Yangınlar içinde öldü desinler. 2006 Turgay Ata |