metropol çocukları
isli kaldırımlara düştü
az kullanılmış kağıt mendiller pek çoğunda yarım yamalak bir düş kirli çizgiler gibi kırıklıklar.. vitrinin önü ışıl ışıl cümbüş geleni de çağırıyor gelmeyeni de.. güvercin yuvası taşlarda yalınayak sakınımlar ve elbet şehrin geceye kustuğu hayal.. bir ötesini bir berisini çekiştiriyor hırs dişlerinde yumak duymadan dinliyor iğreti masalları.. kaç yüz yılı koynunda saklamış kaç bin yılın sorgusuz kapatmış kapılarını.. çekiyor paslı sürgüyü ve kırıyor ışığı yansıtan aynaları dilinde tükrüğe karışmış bir merhaba ne geleceği selamlıyor ne an/ı.. şifon libaslar kesiyor gecelerinde günlerine nameler yazıyor his körelmiş bir kılıç kınında.. kara kapkara üzüm salkımı gözleri hayat bu diyor arkası yarın.. 25/08/2012 ödemiş |
Saygilarimla..
:-)