SPREY...
yanağında örselenmiş bir kan pıhtısı
saçları yine bilindik. özgürlük denginde. alkışlayarak içeri buyur ediyor.. yüzünde kaybolan yıldızların ışıltısını kalp mabedine.. kafası atmış , sinirli tek atımlık tabanca şiddeti gözlerinde ki öfkenin derinliği.. yanlız bir ay büyüsü sanki.. bedenine düşen sihirli sözlerin iksiri.. adınımızı yazdığımız sprey boyanın kirlettiği. can lekesi ! kırıntıları dökülen kucağına.. aldırış etme , yaşamadan ölmek. günahsız cennete girmek... sadece.. ama yaşadığını bilip , ölmek cenneti yaşamak bu dünya’da.. tenine süzülen cemre gülümsedi. omuzuna dokunan kelebeğe... bir okyanus hayali ! gibi.. bakışlarına dalıp , gitmek. çok uzaklara... sen kokan yağmurlar bulup altında ıslanmak istiyorum mümkünse acele ! |