Öyle zor ki...
Öyle zor ki;
Gözlerimi kapamak sensizliğime… Öyle zor ki; Katlanmak; karanlıklarda kimsesizliğime… Öyle zor ki; Katl-i vâcip bir sevdanın müsebbibi olmak Öyle zor ki; Katline sebep olduğun sevdanın maktülü olmak… Gözbebeklerinde öldürdüm siluetini; sensizliğimin Kirpiklerinden akıp gittim sonsuzluğun bir ucuna Dudaklarının kenarından inerken karanlıklara İsmimin hecelerini beklemek için durdum Ağladım gözyaşının en derinlerinde Unutulmuşluğun acısı sızlarken yüreğimde… Öyle zor ki; Saniyelerin asır olması… Öyle zor ki; Tiktakların sensizliğe vurması Öyle zor ki; Kefensiz bir bedenin seni sarması… Öyle zor ki; Yaşamak denilen eylemin sensiz olması… Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |