Kastetti ya sana kanı bozuklar
Gün görmeden her gün yandık Hakan’ım
Başa baş olunca ruhu ezikler
Şamar oğlanına döndük Hakan’ım


İttihatçı namert tepeye çıktı
Tam altı asırlık çınarı yıktı
Bir vakit sokaklar sade kan aktı
Ekmeği kanlara bandık Hakan’ım


Derken devran döndü değişti devir
Dayattı dipçikle küfrünü gavur
Emretti her şeyi tersine çevir
Eşşek için attan indik Hakan’ım


Kan gölüne döndü netice vatan
Başlara taç oldu vatanı satan
İlendi toprağın altında yatan
Küfrün eşeğine bindik hakanım


Bir nesil türedi ruhları köle
Allah’ı unutup kul oldu kula
Nefes aldığımız bu gün de hala
Hasretle hep seni andık Hakan’ım


Baş tacı oldukça milleti sağan
Sağmaya meyletti her yeni doğan
Taşları gördükçe, başlara yağan
Ne bilelim, rahmet sandık Hakan’ım


Nasıl oldu bilmem şu cihan harbi
Çullandırdı soysuz sömürge garbı
Boğazda evladın dese de dur bi
Masa başlarında kandık Hakan’ım


Saldırdı dört koldan medeni kancık
Devşirme dönmeler dağıttı boncuk
Kancığı vatandan kovduk da, ancak
Her evden kaç güneş söndük Hakan’ım


Lakin bu gün bile söven sövene
İyi gözle bakmaz seni sevene
Senden sonra hasret kaldık güven’e
Kargaşa burcuna konduk Hakan’ım


Müfteri elinde kullanılan kart
Asır geçti hala, o otuz bir Mart
Yıkandı beyinler yalanla fert fert
Devşirme eliyle yunduk Hakan’ım


ayhan çoban
19.08.2012