KOCA ÂLEMDE
Dört mevsim baharsız kışı yaşayan
Bir benim sanırsın koca âlemde Dağları sırtlamış yalnız taşıyan Bir benim sanırsın koca âlemde Sularla durulup sularla coşan Elbet yorulacak gölgeyle koşan Her yarış sonunda başa ulaşan Bir benim sanırsın koca âlemde Aşikâr sandığın sırlı yaşamı Bunca yaratılan âlem boşa mı? Bir ömür yaşayan birtek akşamı Bir benim sanırsın koca âlemde Emekle eğirip sevda dokuyan Gece ezberleyip gündüz okuyan Sevgili bağında sevda şakıyan Bir benim sanırsın koca âlemde Tipide terleyip ateşte donan Öğünde ekmeği acıya banan Tek vücut oluşmuş canında canan Bir benim sanırsın koca âlemde Konup göçenlerin acısı düşer Kuşların ötüşü derdini deşer Kaderine küsmüş zavallı beşer Bir benim sanırsın koca âlemde Geçirmiş ömrünü boşu boşuna Dostun ettiğini çekmiş döşüne Ağlayıp sızlayan kendi başına Bir benim sanırsın koca âlemde Suretler ak kara ışığın sönmüş Hayatın çarkında ha bire dönmüş Son halin kaygısı içine sinmiş Bir benim sanırsın koca âlemde Kalender yaşayan söylemez ele Feryat azap verir susunca dile O yüzden öfkeyle bakan bülbüle Bir benim sanırsın koca âlemde 23. 03. 2007 Haşim Kalender |
Herkesin bir ayrı ayrı sorunları var bir benim dememeli
Kutlarım kalemini çok güzel anlatımdı
Daim ol