deniz kabukları
Geride bırakılmalara dayanamaz bu can.
Uyan! Uyan rüyadan, Karabasanlarla arkadaş olduğun kabus gösteren kan götüren deryadan. Uyan yeni aşklara, Uyut kendini can acıtan yalanlara. Şimdi, Herkes seni sorar oldu bana. Cümlealeme hep aynı cümle, ’öldü O benim kalbimde’ Senin memleketindir benim kalbim. Memleketine gömülesin! Tabutun yardan, Çarşafın yaradandır. Sahi, Denizin hangi yaralarından oluşmuştur deniz kabukları? Deniz kendi yaralarının kabuklarını neden uzak eder ki kendine? Neden ırak sahillere götürür kabuklarını? Yar’ı hatırlattığından mı? Yoksa yettiğinden mi bu kadar acı? |