Ben senin uğrunda olmuşken köle
Düşürdün sen beni çöllerden çöle
Sayende benzedim bir kuru göle
Yolun açık olsun git güle güle

Büktürdün boynumu yaban ellere
Savurup külümü verdin yellere
Düşmüşüm sayende zaten dillere
Yolun açık olsun git güle güle

Çok yaşattın bana aşkta kışları
Akıttın gözümden kanlı yaşları
Uçtu gitti şimdi gönül kuşları
Yolun açık olsun git güle güle

Başladı bağımda hazan yelleri
Yaraladın goncaları gülleri
Bir Leylâ için ben geçtim çölleri
Yolun açık olsun git güle güle

Gülüp geçtin başımdaki hallara
Siyah dedim senin için aklara
Muhtaç ettin beni zalım kullara
Yolun açık olsun git güle güle

Cevabsız kaldı hep onlarca çağrım
Hasretinle yanar şimdi bu bağrım
Der DURAK’ım kalsan dinse bu ağrım
Yolun açık olsun git güle güle

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Bir alev’ki yanar durur içimde
Geziyorum deli Mecnun biçimde
Ağlıyorum şimdi eller içinde
Yolun açık olsun git güle güle...durak yiğit

Git dedin gidemedim güle güle
Ağlıyor gözlerim sözlerim nafile
Puslandı yüreğim bir nadide güle
Durak’ı çaresiz vurdun zincire

Ne günleri yaktım ne kendimi
Derbeder ettin yaşarken bedenimi
Ah edemedim unutmadım seni
Haydi git sevdiğim güle güle....REMZİYE ÖZÇELİK....KARDEŞİME GÖNÜL DOLUSU TEŞEKKÜR EDİYORUM BU GÜZEL DÖRTLÜKLERİYLE ONURLANDIRDI SAYFAMI