DİKTATÖRLÜĞÜN
Eşit değiliz bu ilişki de evet
Ben oyumu senden yana kullanıyorum Her kendi menfaatime seçime gidişimde Zararlı çıkıyorum şiir dolu sandıklardan Senin üzerine basılmış her kelime İsmin değişik şekillerde dökülüyor ağızlardan Yüzde gözyaşıyla kaybediyorum ben Yüzde gülümsemeyle kazanansa sen Diktatörlüğünün temellerini ellerimle atıyorum kalbimde Sana karşı her isyanımı kendim bastırıyorum her şekilde Demokrasi ise senle ben kadar uzak sen dolu bedenime Her kurdu öldürüyorum beynimin içindeki seni unutmamı söyleyen Şiirlerimden yapılmış sandalye ve iplerle asıyorum darağacına Sonra sığamıyorum bedenime Beni, benden sınır dışı ediyorum, geri dönmezcesine Sana kendimde en büyük ayrıcalıkları tanırken Sömürülecek duygum kalmamasını bekliyorum Yazacak bir şeyimin kalmamasını Menfaatin gereği de olsa kalbimden çıkmanı |