*** HERŞEY RÜYA, YALAN...***Dün gece odamın bütün duvarları kabus gibi üstüme gelerek, haykırdılar bana… Aptal ne oluyor sana… Kendine gel... Bu kıvranışın, bu kan, ter içinde kalışın, bu arzulu inleyişin, Hele bu gözyaşların ne oluyor… Yoksa sen aşık mısın, diye… Susturamadım, kalbimin çığlıklarını… Tutamadım, adını sayıklayan dilimi... Bastıramadım, özlem ve hasretinle yanan yürek acısını… Derken… Gözyaşlarım ve hıçkırıklarım bozdu o güzelim büyülü gecenin bütün heyecan ve güzelliğini… Nihayet uyandım tatlı rüyamdan… Odam inliyordu, duvarlar yankılanıyordu adeta… Bembeyaz duvarlar kapkaraydı… Yokluğunla karabasan gibi hüzün çöktü üstüme… Musalla taşına uzatılmış bir ceset gibi kaskatı kesildim yatağımda… Sen ile ben… Rüyaydık, her şey rüya, yalandı, yalan… Yaşam bile kocaman bir yalan, bir rüya… Ben ise imkansız bir aşkın senaristi ve figüranı… Beni sana bağlayan ise, gördüğüm rüyanın en büyülü ve şehvetli anıydı sadece… Biliyorum sen beni hiç tanımayacaksın ve yaşayamayacaksın… Belki hiç bir zaman cesaretini toplayamayacak ve konuşamayacaksın benimle… Belki ne denli seni sevdiğimden bile haberin yok... Ama senin o büyülü sevginle yaşayacağım… Kim bilir… Belki bir gün bir yerde görüşmek… Bir araya gelmek ümidi ile hep seni düşünerek yaşayacağım… Ve şunu bil ki, seni bu deli yüreğimden hiçbir zaman silip atmayacağım… d.adıbelli-11/11/2007 |