KAPILARIN ÖNÜNDE BEKLERKEN GÖRDÜĞÜMZor bir zamandı, adını hiç bilmediğim bir adamdı kör bir kuyudan herkes uykudayken çıkıp düşmüştü yola her yer karanlıktı her yüzde biraz korku biraz yılgınlık vardı boş boş bakan, başlarını ellerinin arasına alıp küfredip oturanların arasından küf kokan sokak aralarından ve loş caddelerden zor bir zamanda zor geçmişti önünde bir yığın kapı vardı… Adını hiç bilmediğim bir adamdı aklımdan çıkmayan sözleri vardı vakur yüzünü bir an gördüğüm hayatımın içinde bir andı kapılar önünde beklerken kentin susuzluğunu suskunluğunu anlatan bir adamdı… Kapıların önündeyim ben hala o nerde şimdi bilmiyorum kapıları görmek zor kapılar önünde bekleyenleri kapılardan geçmek cesaret işi kapılardan sonrası masmavi bir gökyüzü… Ahmet Selim GÜL |