Yâr Diye Seçmez Olaydım
Gönül çeşmesinin suyundan içtim
Yaktı ciğerimi içmez olaydım Nazlı bir güzeli yâr diye seçtim Çürüttü ömrümü seçmez olaydım Yaz bahar ayında yaşattı güzü Yürüttü yokuşu görmedim düzü Pencereden baktı göründü yüzü Keşke kapısından geçmez olaydım Yaktığı bu ateş söner mi susuz Değirmenin taşı döner mi susuz Gözlerim boşuna kaldı uykusuz Giysin diye fistan biçmez olaydım Böyle acı çekmez anasız kuzu Merhem diye bastı yarama tuzu İğneyle çıkardı gözümden tozu Yâr diye derdimi açmaz olaydım Vefasız yâr böyle muradın aldı Bilmez ki Ahretlik nerede kaldı Doğduğum yurdumdan ırağa saldı Şu zalim gurbete göçmez olaydım |
Bu güzel şiiriniz için yüreğinize sağlık içeriğine yeterince birinci paragraf da girdim tek kelimeyle özetleyecek olursak sevgiliye olan sitemi dile getirmişsiniz ve halk edebiyatında bu türe taşlama deniliyor :) bunu biliyorsunuzdur zaten ama ben halk ozanı gibi yazdığınız bu şiirinizde ki yorumlarıma her şeyi eklemek istedim mahlas özelliğini de öyle kullanmışsınız ki yani şiirinizi ayrıntıyla incelemeye kalksam emin olun üç sayfalık inceleme çıkarırım. Kaleminiz daim olsun bu kırgın yüreğinizdeki yaralarınız merhem bulsun.
SAYGI VE SEVGİLERİMLE...