DAĞLAR MUHTAÇ RÜZGARA…Doğumun sancısını Bilemez doğum yapmayan Doğum yeri kapısında yaşananı Bilemez doğanı beklememiş olan Düşeni anlamaz koşan Duranı anlamaz yorulan Tok anlamaz açın halinden Ölünün haberi olmaz ölmeyenden Rüzgarın ihtiyacı yok dağlara Dağlarsa heybeti için muhtaç rüzgara Çağlayan coşan nehir aldırmaz susayana Susayan varamadığı için susuz çağlayana İçindekinin peşinde kendini bulmayan gönül Aklı dinlemez gönül geçip gitse de ömür Yaşamak için aklına muhtaç insan İnsan varsa gönül var, gönül insana nankör Doğum sancısını unutturur yaşayan Yaşama sevinci, acı neşe karışır hayata Doğanın kanunu bu ölenin yeri boş kalmaz Ölecek olan doğacağa dert olmaz İsmet Evren 05.09.06 Sa.16:02 |