ÖLÜM FERMANIHep anlatan bendim sana sinirsiz sevgimi , Hakkimi ödeyecegin sadece bir tatli kelimendi, Uyuttugun ask uykusundan uyandim gec olsa da Hicte hos degilmis simdi seciyorum da rengini. Ben yasarken tutkumun perisanligini , Uzaktan izliyordu , Üzdügüm tanimadigim gururum seni. Sen simdi git ,yine baris oyunlariyla bizi Bu hale getirenlerin peslerinde sürün. Sende farkindasin bozdugunu akdini , Ama kalbinin kiyilarinda acmis bir kere, Kisa mevsimlere ait güllerin dizi ,dizi. Simdilik bu güzelliklerin tadini al, sür sefasini. Benim duygularimsa, yerine getirmistir vazifesini , Yükünü hafifletmis yasiyor sevincini. Cünkü saglayandir her zaman ,sol yanim dengemi. Senin durgunlugunda ise , sorularin bogussun Birbiriyle ah vah etsin dursun cözülemez gibi. Ama yine sensin haberin olsun, düzeltecek aralarini. Gittigin yol yolmudur ! görmüyormusun ! ucurumdur alti, Gercek aska mahrum gecmis, bir hayat. bir adim gerisi , Pismanlik denen bulanik nehire düsmüs misali. Ben nasil oldu da Sana tahammülle cok agir sinandim ! Bas etmeye calistim huysuzlugunla, Catlattin hatta kirdin beni hadi sevin. Yine de, korkuyorum konus demeye sana biliyorum ki ! Ya, inat edip bogacaksin dikenlesen suskunlugunda beni ! Göz hapsine aldigin yetmiyor gibi . Ya da , yine dudaklarindan ölüm fermani dökülecek ! Ikimizi alkis tutarak anlatacak sözlerin degil......! Nuran KARACA 3.6 .2010 |