KIRILMA!
İnsanlardan beklemem ne sevgi ne de saygı
Ne bir hâlimi sorsun ne de etsin boş kaygı Karda üşüdüğümde ne yorgan, ne de yaygı İstersem dergâhından, şerefsizim, şerefsiz! İnsan, insanlığını, çok pahalıya satar Fiyatım artsın diye bal ile yağa batar Huyunu övmek için içine yalan katar Alırsam tezgâhından şerefsizim şerefsiz Allah’ın kıymetini bilmeyen zâlim beşer Senin değerini hiç bilmez kırılma Soner İnsan dediğin şeyin mayası doğuştan şer Çalarsam günâhından şerefsizim şerefsiz Kırk yıl sırtında taşı ve bir gün indir yere Arkandan söver o hem, sana hem de eyere Nankör, bir cenderede azap çekse bin kere Üzülürsem âhından, şerefsizim, şerefsiz! Kanayan parmağına sanma ki beşer işer Paydan düşen kemiğe, diliyle kalbi eşer Çıkar için yoluna, ,,kırmızı’’ halı döşer Yürürsem bu râhından şerefsizim şerefsiz S / ÂYE(11:36) 8 Ağustos 2012 / İnönü / Eskişehir Kelime: Râh: yol |
DENİZCANDAN tarafından 8/8/2012 10:28:28 PM zamanında düzenlenmiştir.