2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1544
Okunma
Sevdiğine dokunma mesafesi kadar yakınken ona hasret düşenlere,onu görünce içi içine sığmayan aşkını haykırmak isteyipte yapamayan aşkın masum oyuncularına ithafen yazılmış bir eserdir.OZAN İBRAHİM
Seninle olduğum hayaller kurdum
Bir kez bile durmadan düşünüp durdum
Ah çektim tüh dedim dizime vurdum
İçim kanıyordu söyleyemedim
Neden dilim susar konuşmaz bilmem
Saplandın bağrıma görmezsem gülmem
Hep söylerim dedim demezsem ölmem
Ecel geliyordu söyleyemedim
Hasretlik çekerim yakınken bana
Deli dersin inan anlatsam sana
Tanıktım habersiz her bir anına
Zaman akıyordu söylemedim
Ben yarim diyorken sen elin oldun
Ellerimden kayıp birden kayboldun
Evlilik ne zaman diye bir sordun
Yüreğim yanıyordu söyleyemedim
Elveda diyorum gül yüzlü yarim
Atar mı bilmem sensiz bu kalbim
Artık naçar oldu bilinmez halim
Yer gök duyuyordu söyleyemedim
OZAN İBRAHİM
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz