KAR YAĞIYORDU KİRPİKLERİMEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir hafta önce ÖLÜMÜN AĞZI adlı bir kitap okudum.Şiirin ismi o kitapta geçiyordu yani kar yağıyordu kirpiklerime diyordu yazar.Ben de esinlenerek bu şiiri yazdım.Aslında yazdıklarımda kitapta ilgili şeyler var, kitabı okuyanlar farkına varabilir. Kar yağıyordu kirpiklerime Zifiri karanlıkta bir tek ben Bir bendim yüreği titreyen Rüzgar vuruyordu çıplak ellerime Dallara sürtüyordu kolum gelip geçerken Hiçbir iz bırakmamıştım geride Çekip gitmenin lanetliğini yaşıyordum Oysa ki pek mümkün değildi Değildi günahsız,tertemiz ölmek Kar yağıyordu kirpiklerime İlk haykırış,bu ilk yakarış Elveda sözcüğü çıkmamıştı dudaklarımdan Sıyırıp geçmişti beni başkalarının hayatı Bu sefer zifiri karanlıkta bir tek sen Gölgesi düşmekteydi soğuğun taşlı yollara Usul usul kirpiklerime kar yağarken Yol almıştı bir zavallı ölüme giderken Kar yağıyordu kirpiklerime Ne sen ne de ben Sağdık ölüme teğet geçerken Seyirlikti oynadığımız oyunlar Adım attığımız her kuytuda gardiyanlar Oysa ki daha çok gençtik ikimiz de Bu sefer isabetliydi kurşunlar Birer ölüydük mezarda ayrılan $!B£L |
yakarıştı belkide pejmürdelikten kalan
ıssız serin , uzun ve derin
son tane düşmüştü
göğe bakan gözlerden kalan
sana seğirtmeydi belkide
bu son damlaydı akan.....
sağlıcakla...