BİR ANANIN HİKAYESİ
Bir ana tanıdı gözlerim
Evlat sevgisini üstün tutup kendi sevgisini hiçe sayan Yanağındaki gamzeler tebessüme hasret kalan Cennetin ayaklarının altında olduğu unutulan Artık aşka inancı kalmayan İşte böyle bir ana tanıdı gözlerim Bir ana tanıdı kalbim Baba heybetinde dağ gibi ayakta duran Yüreğindeki sevdaları hep denizlere salan Şimdilerde kalbini aşklara kapatan Hep yaradanı oldu sığındığı tek liman İşte böyle bir ana tanıdı kalbim Bir ana tanıdı yüreğim Çocuk gibi sadece şevkat isteyen Rabbinden kendi için değil sevdikleri için sevgi idileyen Üzülüp kırıldığında yaşama küsmeyen O kara gözlerinde umut ışığı hiç sönmeyen İşte böyle bir ana tanıdı yüreğim Öyle bir anaydıki tanıdığım Üzülse mutsuz olsa yüreğim onda kaldığım Yüreğime can başıma taç yaptığım Gözlerimi gözlerinde bıraktığım Gamzelerini kendime mezar diye ayırttığım İşte böyle bir anaydı tanıdığım KALP SESİ _ARDA_ |