GÖZLERİM BAKARKEN SANA
Gözlerim Bakarken Sana
gözlerim bakarken sana, daldı hayallerine. sislerin arasında, belki de yagmurda, ellerime düştü yagmurun damlaları, kapadım avcuçlarımı sıkı, sıkıya. kor misali damlalar yakarken ellerimi, gündoğumu şafaklarda belirli, belirsiz, başımı kaldırınca hayalimde sen vardın. sanki yer küre sallanmış,sisle kaplıydı yollar, ağlayan gözlerdi upuzun yollar. yine hayalindeydim ben bu yollarda, sana gelmek içindi muradım, birden,bir sıcaklık kapladı tenimi, hoş kokulu bir uyku gibi. anladımki beni saran sen idin. neyin üfleyişi gibi ahenkli ve meftun, nagmeler dökülüyordu dudaklarından. bitsin istemiyordum hayallerimi. billur gibi çaglayanların içinde, yıkanıyorum çırılçıplak. her zerresi suyun kaynatıyor ruhumu, sonsuz huzur ve mutluluk veriyor bana. bir çocuk aglaması duyuluyor ileriden, belli, belirsiz. biraz daha yaklaşınca tanıyorum, bu senin sesin, senin aglayışların, af diliyorsun benden, birden uyanıyorum hayalinden, seni,asla affetmiyorum seni. |
yine güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan,yüreğiniz coşmuş kalem yazmış,biz okuyan dostlaınız mest olmuş şiire,sayfanıza en güzel duyguları,size en yüce sevgileri okuyan dostlarada saygı ve selamlarımı bırakıyorum.sağlıcakla kalınız.
saygılarımla
Bilal YILMAZ