Vurgun Kelimeler Dökülür Dudaklarımdan...
Tüm yaşanmışlıklarımı alıp yanıma
Hoşçakal hüzünlerine aldanıp Elveda buseleri titrerken yanağımda Gidiyorum bu şehirden Dilimde türküler Belimde silahım Yüreğimde seninle Sevdamı sarıp ömrüme Yolların acımasızlığına inat Yeniden harlanırken bedenimde yangınlar Seni yaşayarak sensizliğe inat Bulutların gizemine başkaldırarak Gidiyorum Vurgun kelimeler dökülür dudaklarımdan Saçların savrulur talan olmuş geçmişime Çocukluğum gülümser Ben ağlarım Varsın kanasın günler Gidiyorum İçtiğim bu son sigara kız kulesine karşı Bu son duman İstanbul’da bıraktığım Yitik hayaller peşine Lal olurken umutlar Düşlerim düşer gecenin koynundan Ey İlkbahar gülüşlüm Gidiyorum Yaşamak kadar sevdiğim İstanbul’u Ölüm kadar sevdiğim seni bırakıp Sensizlik kadar sevdiğim kendimden vazgeçip Puslu sokakların tenhasına Buruk sevinçler takınarak Beden ağır gelsede ayaklarıma Bu sonu sana varmayan yollarda Ağız dolusu gülmelerimi terkedip sana Gidiyorum Gidiyorum güzel Ardımda yırtık resimler Yetim sevmeler kaldı Düşmanlarım gülsün gayrı Hançer hançer vurulurken düşlerim Yanımda uçurumlar Beynimde çocuk kahkahalar Sırtımda ihenetler oynasın Gidiyorum gülüm Tüm analar kaderime ağlasın Varsın İstanbul yansın Mil çektim gözlerime Gamdır bu Gece gece Demdir bu Çözülmez bir bilmece .....İsyandır bu ........Yaşayan her aşka ...........İntihardır bu gülüm ..............Alın teri masumluğunda... |
SİZE YORUM YOK ARTIK...
YAZIYO ŞAİR SÖZE NE HACET...