BU KEZHani ben sana bilerek kanmıştımya ; Kalkamadım ayağa hatırlarsan Ayaklarının altında kaldığımda Kalbim beni esir almıştı... Gülüyordum bir bebek gibi kucağında, Günümü gün ediyor sayıyordum Bir gün gelip duygularımın köleliğinden Kurtulamaz olduğumu bilerek, Işıklı duygularımı yağma ettirerek Acı sözlerine ardı arkası kesilmeyerek... İçime doğsada harcardim gözyaşlarımı, Beni arada sorada anmayacağın Armağan ederek uğrunda Pınarlarında kuruması pahasına. Rest çektim gecelere, Uykularıma , gözlerimi ovalattım Uyanık kalıp düşünmeye seni... Bunca bekleyişten sonra , Şöyle sevgi dolu sözlerle ödülmü verdin? Sana ömrümden pay ayırdığım halde Yoksa müstehakmıydı bunca çektiklerim? Bir gün gittiğinde, Ya üzülmessem diye O hep gelmesinden korktuğum Gün işte sonunda geldi çattı, Yazık ki bu kez Gidişinde canım yanmadı.... Nuran KARACA |