yazılmış ama b i t i r i l e m e m i ş şiir/dudağımın kenarında bir martı kanat açsa mutluluğa / ne çok isterdim! kahkahalara boğulsa tüm şehir ve hatta göç etmeyi unutsa kırlangıçlar ahşap evlerin saklı gizli yerleri aşiyan kuş cıvıltılarıyla uyansa gün / gecenin koynundan annemin eli değse taze ekmek kokusuna / her yer annem koksa bahçedeki hanımelleri kıskansa hüzün yapışkan elleriyle yakamızda yaprak döküyor ömrümüz her mevsim oysa bir kıvılcım yetecekti sızısı geçmeyen sancımıza aşk dedik! /inatla karşılıksız sevdiğimiz de oldu sevildiğimiz de. sararsa da fotoğraflar ruhumuzun çerçevesinde kadere inanıp güvendik birbirimize vefasızların ardından mendil sallayıp su dökmüşlüğümüz var bizim bir de gökyüzü kadar engin yüreğimiz gözyaşı mabetleri gözkapaklarımızda sabırdan taşlar biriktiririz toprak kokana kadar saçlarımız umudumuz avuçlarımızda mütevazi sevinçler biriktiririz oya gibi işlenirken günler ömre lâl kesilir kederimiz bulutlar yüklenir hüznü mesafeler arttıkça emanet ederiz sevdiklerimizi Tanrı’ya kundaklanmış düşlerimiz de vardır elbet şıkları çalınmış cevaplar gibi takvimlerden saklanır kimilerimiz sustuklarından kaçar söyleyemediklerimiz bir nehir gibi çağlasa da içimizde altı kırmızı kalemle çizili satırlar gibi durur alnımızın orta yerinde ... o5ağustos012 Gülay Bulut |
Sen başkasın dostum başka kalbime bu berrak hüznü bırakan şiirine ve sana teşekkür ederim
İyiki varsın ....