Bir zamanı vardı
Tek kişilik bir dünya yaratmışın,
tüm güzellikleri içine saklamışın, gülüşünle mutluluk yaymışın, üzüntünlerini içine atmışın. Sevdiğinde taparsın, kızdığında susarsın, sıkıntıya gelmez surat asarsın, hesabını sorar kaçarsın. Öğreniyordun beni tanıyordun, tanıdıkça ben oluyordun, benim gibi konuşuyordun, bir baska bakıyordun. Bakışların altında gizlediklerin, sabırla saklıyordun hissettiklerin, susmaların,bakışların,kaçışların,değişmelerin bir zamanı vardı elbet,beklediklerin. Turgay Kurtuluş |