ALBÜM'DEKİ ÖZLEM
ALBÜMDEKİ ÖZLEM
(ANNEME) Çok mu uzak kaldım? Yüz çizgilerin biraz daha derinde, Dargın mıyız? Dizlerin boş, gözlerin loş resimlerin birinde Damarlar inatta, Öpmedi mi ben gibi kimse nasırlı ellerini? Sulamadı mı? Hani öptükçe kızaran yanakta güllerini Özledim anne! özledim ben de Çağırıp gurbet, aş uğruna gidende. Özledim, Avucumu avucunda tutuşu, yüzüme pamukça dokunuşu Gel, yatır düşlerinde Irgala taş beşiklerde Avut, oyala, Yalın ayak, toprak eşiklerde Özledim anne! Zaman duvarlarına çarparak gelse de sesim, aç kulaklarını ağıdıma. Uzak da olsa kuru nefesim, tut memeni kurumuş dudağıma Yine yala yaramı, merhem niyetine Ov, ovuştur morlarımı Hala çocuğum bilesin Görme! saç kırlarımı. Özledim anne! Özledim kızmaları O sen kokan tenini, oyalı yazmaları Hani çeker ya, uzaklardan bir türkü bazen Hani iki dudak arası ıssız ninniler İşte şimdi, şimdi içtima etti beni bu resim Yutkunamadım, kesildi nefesim Canlandı resim. Doldum, taşmaktayım inan Karardı gözüm, karardı işte mekan Açma anam açma kandili Uzat elini, yüreğimin mendili Sadece, uzat yüzüme Belki değer böylece özün özüme. Cemil YILDIZ 03.08.2012 |