İMBAT
Çıksam da orta yere...çığırsam dâââd! ..diye dâd!
Yok bana senden başka, esmenden başka, imdât! Yâr ne verir kulağın...ne de bakar yüzüme... Es İstanbul’a da...al - getir! kokusun’...İmbat! Kaç yıl var ki ayrıyım...gönlümün sultânından... Hayal eder yaşarım...geçmişi her ân’ından... Bu gönül yandı bir kez...o! sevgi zamanından... Es İstanbul’a da...al - getir! kokusun’...İmbat! Sevgili burda değil! ..kendi ırak - yol uzak! .. Bora ol! ..Fırtına ol! ..git - gel de içime ak! Her an yanmakta gönlüm...dön gel kokusun’ bırak! Es İstanbul’a da...al - getir! kokusun’ İmbat! 16.02.2005/15.30 |