GÜLÜŞÜNÜ ÖZLEDİM
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki özgürlüğü… Dilediğim kadar koşabildiğim, Koştukça mutlu olduğum, Sevdikçe sevildiğim Gülüşündeki dünyamı özledim…. Öyle bir gülüş ki, İçimi ısıtan Ben buradayım dercesine Ruhumu sımsıkı saran, Bana ben olmayı öğreten bir gülüş.. Şimdi ona o kadar ihtiyacım var ki.. Çünkü ben kayboldum sensizlikte.. Çünkü güneşim kayıp.. Geceye mahkum oldum… Gittin gideli soldu çiçeklerim.. Yağmurlar bile yağmaz oldu.. Ruhum kirli, yorgun… Kalbim kırık , acılı… Gülüşünü özledim… Gülüşündeki huzurumu…. Gel artık sevdiğim.. Son baharlarımızı yaşayalım doya doya… Gülüşünle doğdum ben, Gülüşünde öleyim GİZEM GÜL |