ÖYLECE SESSİZ
ÖYLECE SESSİZ
Kalbime girdin bir mum ışığının aydınlığında, Hiç fark ettirmeden Öylece sessiz, Sımsıcaktı ellerin, Yıldız ışıltıları vardı gözlerinde Cesaret dahi edememiştim Dokunmaya beyaz tenine Bir gecenin karanlığında başladı düşler Ve bir haftaya sığmadı aşkımız Geldiğin gibi gittin Öylece sessiz, Kucaklamadan günün ışıkları geceyi Yaşamadan Tanrı’nın sunacağı bütün güzellikleri Kalbim de biraz yaralı Yapayalnızım sokaklarda Sonbahar akşamları soğuk Sensiz ve sessiz Kuru solgun yapraklar Yağıyor üzerime,veda edercesine Yıldızlar parlak değil bu gece Dolunay hüznün kucağında Sanki dalgın dalgın bakıyor dünyaya Sokaklar hasret kokuyor yokluğunda... OSMAN ÖZTÜRK BAKRAÇ ADLI ŞİİR KİTABIMDAN... |