KADIN GİDERSEGitmeyecek gibi sevdi kadın Eşikte oturdu... Nasihatla birlikte ağlaştı Bir canla bir cananın gözyaşları harmanlanlaştı O seli izledi karınca yuvasının yamacında Şımarmak istiyordu kızgın duyguları Çünkü gitmeyecek gibi sevmişti kadın Kapıya yaslandı sokağa bir bakış attı gözleri Karınca kadını seyretti uzun uzun Kadın gitmeleri seyretti, tozluydu hava Yorgundu... Nasihatle dertleşti ,karıncayla söyleşti Gelgit yapıyordu mimik çizgileri yarınının Oluru olmazdan çıkarıyor, Güneşi yıldızlardan topluyordu. Ama bir türlü ayı dünyaya bölemiyordu Gitmek istemeyecek kadar çarpıyordu kalbi aklıyla Güneşe yakın, yıldızlara uzaktı mantığı Karınca ekmek kırıntısını taşıyordu yuvasına Kadın karıncayı izledi Nasılda güçlü taşıyordu o zerreyi Bir kalbi taşımaya yürek yetmiyordu bazen oysa ki Kepengleri indirilmiş bir hayattı onunkisi Yorgundu... Nasihat bile onun yanında solgundu Karıncayı bile kıskanır olmuştu gözleri Kim boyuyordu çiçekleri,bulutları kim ağlatıyordu Sesler havaya karışıyordu Yoksa fırtınaları onlarmı koparıyordu Yola uzun uzun baktı, toz dumanında aradı özlemini Yüreğini kanatıyordu rüzgar Yaralarına basıyordu toz ve zaman Gitmeyecek gibi sevmişti kadın Motif motif örüyordu sevgisini Bir bütün olamıyordu umut örgüsü Karıncayı kıskandı... Eşikte kalakaldı! Yol onu çağırdı... Hiç gitmeyecek gibi sevdi kadın Ama hiç sevmemiş gibi gidiyordu . __________________ Mine Sarmış Ç. Facebook:Mine Sarmıs Caylak /Ressamyazar Facebook sayfa:MİNE’ralli yağmurlar Twitter...@MineSarms on Twitter |