1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
794
Okunma
Bir hatıranın son yanıydı,
Tanıdık bilinmiş bütün yaşanmayanlar..
Geride kalan ne toz pembeydi ,
Ne de sürgündü yalnızlıklar..
Bir sendi sol yanım,
Bir de ayrılığın...
Sonra şehirler dizdim,
Uslanmaz sevdaların,
Kaçık aşıklarıyla..
Bir sendi bu şehir,
Bir de elde avuçta kalanlar,
Sensiz başlamıştı bu masal,
Seninle son buluyordu,
Sahra"dan öteme...
Bir şair karalıyordun,
Pazar akşamında pencere kenarında,
Seni yazan,
Anlatan şiirlerle...
Yalnızdı bakışmalarım,
Ürkek olansa bilmediklerimiz,
Nafile;
Sen kör bir şehirde,
Bense sahte bir hayattayım...
Nafile;
Sen ilk akşamda,
Bense son sabahtayım..
BİLAL YÜKSEKTEPE
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz