MEVSİMLERDEN SEVGİLİBir gün hüzünler şehrini terkettiğinde Ne garip, belki anlayacaksın Sevmenin,sevilmenin kutsallığını Baktığın her aynada Bomboş suretini görsende Düşüneceksin yılları Hatta en ufak anları bile Her üzüldüğünde Mevsimler bende sonbahar olmuş Ve gülüşünde baharlarımı unutacaksın Hangi resmine baksan Birini hatırlayacaksın Belki nefretle Ya da bin pişman Dört mevsim yaşamış olsakta Seninle; Şimdi mevsimsiz Kırgın,ah û zar Bir ayrılık kabrinde Aynı yerde bekliyoruz Farklı yalnızlık tabutunu Beraber sırtlıyoruz, Bile bile.. BİLAL YÜKSEKTEPE |