Hiçbir Şey Olamadık Yazık Olmaktan Başka
Neler olacaktı kim bilir?
Dolaşıp sahil boyu martılarla konuşacak, bir sandal tutup Üsküdar’dan şavkıyan denizin tuzu olacaktık. Sen türküler söyleyecektin hani sizin taraflardan. Balıklar eşlik edecekti; allı pullu balıklar... Ben şiirler okuyacaktım sana Nazım’dan, kaldığım yerden sen devam edecektin; hürriyet kokacaktı ellerimiz. Umutlar büyütüp yükleyecektik bulutlara Salacak’tan, rüzgâra emanet gönderecektik adı sanı duyulmamış diyarlara. Belki bir çocuğun hayali olacaktı umutlarımız... *** Ben hayal kurmayı bıraktıktan sonra yani sen gittiğinden beri, inanmaz oldum ne buluta, ne denize, ne aşka. Bu hazin hikayenin sonunda; hiçbir şey olamadık yazık olmaktan başka. |