Ufkun Öbür Yanında Sen
Ufkun öbür yanında sen
Bense hangi yandayım bir bilsem Sevdalara ad takmak yetmiyor bize artık Avunmak çare değil aşk adına hükümse yasak Hangi rotada yön bulur aşka tutsak yüreklerde ah bilebilsen Bir adım ötesini kestiremedikten sonra zamana inat dolu dizgin Hatırlıyorum ilk aklımda kalan deli dolu rüzgarlara karışmış bir perçem saçın Çocukluğuna dönsen inan ki bu kadar masum olamazdın... Karadenizin dalgalı gün yüzünü andırıyor bakışlarındaki kor, gizem Belki de kendimde seni buluyorum ben istemeden öylesine pervasızca Hoyrat sıcaklığın bakışında at terkesinde tutunan ardın sıra kim Aşka tutsak olamak yetmiyor diyen sesini duyan sanki ben Kulaklarımdaki uğuldama beynimin ortasında dururken Deli dolu aşk tutkunlarına ne dersler verirdin belli belirsiz Faniydik insanoğlu olarak aşkımızsa ölümsüz Prangalar yüreğimize vurulmuşken... İlhan Koruyucu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
))