Şeref’im DiyerekBir türkü tutturup düştüm yollara Dilimde yar, gönlümde yar, sen ki yar Düştüğüme yanmam hoyrat dillere Hakkettim mi, bilmem bunu, ben ki yar Beşer zerre kâinat’ta görene Şükür gerek cümlesini verene Ne mutlu ki o sevdâya erene Dolanırım ermek için, ben ki yar El aman dilerim senden el aman Aman ver İlâhi bize el aman Muhtacız biz sana, muhtaç her zaman Hep rızana koştururum, ben ki yar Hayran, hayran seyre daldım alemi Dost edindim hep kâğıdı kalemi Ara sıra yazdım başa geleni Her ne varsa sende buldum, ben ki yar Sarıldım taşlara, rızk’ım diyerek Ömür boyu ekmeğini yiyerek Nankörlük etmeden hem de severek Şeref’im diyerek, işim, ben ki yar Bir türkü tutturup düştüm yollara Dilimde yar, gönlümde yar, sen ki yar Düştüğüme yanmam hoyrat dillere Hakkettim mi, bilmem bunu, ben ki yar 07 / 11 / 2007 Şerafettin Yıldız…. |