Gündüz ve Gece
Gün gecenin bağrından koparak
Doğuyordu gökyüzünde Kucak kucağa değiller miydi Yirmidört saatin her diliminde Gündüzle gece gibiydi bizim sevdamız da Birbirinin içinde Bir o kadar dışında Ben beyazı giydiriyordum her anımıza Sen siyaha boyuyordun Elimizde avucumuzda ne varsa Keder biriktiriyordun karanlığında Çatlamış bir bulut olup Hüzün yağdırıyordun üzerime Her gün ışığında Sonsuz bir aydınlık vaat ettim Sen ay’ın cılız ışığıyla yetindin Yıldızlara selam durdun aşk diye Sevda ordusu yarattın gökyüzünde Oysa bağrında sakladığın gün Gözlerinde doğmak için bekliyordu Sessizce Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |
Beşeri Aşkların Şairi tarafından 8/1/2012 9:29:01 PM zamanında düzenlenmiştir.