ŞAFAK SÖKMEKTE
Bir kanat sesiydi ansizin düşlerime giren
Bir ötüş ki umudu müjdeleyen Sana mutluluğu getirdim diyor mavilerin mavisi Sana dağlarin ardini Pembesini bahar çiçeklerinin... Bir tekneydi, açik denizleri özleyen Başi göklere değen... Güneşler doğuyor ömrüme bitmekte alaca karanlik Karanliğın en koyuluğunda Şafak sökmekte artik. |