Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Uçsuz, bucaksız karanlıklarda kaldı bu gönül. Taşsız, topraksız yollarda yürüdü. Hiç değmedi ayağı yere. Yüzü hiç gülmedi. Aydınlığı görmedi bu gönül. İşkenceler gördü. Acılar çekti. Ağladı, ağladı.. Hep, ağladı bu gönül !
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu gönül şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bu gönül şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.